Większość dorosłych ludzi, posiadających dom, kredyt i rodzinę, jest z definicji schizofrenikiem, żyjąc w dwóch światach: pracy w której przebywają od siódmej do piętnastej oraz rodziny w której spędzają pozostałą część dnia. W pracy zachowujemy się w zupełnie inaczej niż w domu. Musimy inaczej się zachowywać, odpowiadamy przez innymi ludźmi oraz często, niestety mieszamy te obydwa światy. Jeden z nich wpływa na drugi, czasami wywierając tak ogromny nacisk, że któryś musi ulec. Co by było gdybyśmy mogli całkowicie oddzielić jeden od drugiego? Gdyby pracownik nie musiał zabierać wszystkich emocji do domu a ojciec rodziny nie musiał do pracy zabierać problemów domowych? Brzmi idealnie? Wręcz przeciwnie.

Bohaterowie serialu Severence (Rozdzielenie) to pracownicy, którzy klinicznie rozdzielili swoje  „ja” pracownicze i domowe. Wychodzą do pracy tak jak każdy z nas, żegnają się z rodzinami, swoimi domowymi zwierzakami i parkują przed firmą, wchodzą do windy i… ich alter ego o którym nic nie wiedzą pojawia się w biurze. Pokój dziesięć na dziesięć metrów, jeden boks dla czterech pracowników, tysiące danych oraz setki metrów korytarzy z innymi pomieszczeniami w których pracują podobni im pracownicy. Żadnych wspomnień z życia rodzinnego a tajemniczy nadzorca oprowadza ich po nowym miejscu pracy, wykłada wszystkie procedury, zakazy i regulacje. Gdzieś ponad tym wszystkim czuć jakąś grozę, która onieśmiela pracowników. Nad każdym z nich wisi damoklesowy miecz. Widzowie to czują. Wiedzą, że wystarczy odrobinę zbyt mocno poruszyć mieczem a koniec jest bliski.

Serial to jedna wielka korporacyjna tajemnica. Pracownicy nie wiedzą gdzie pracują, nie wiedzą jaką pracę wykonują i czemu ona służy, nie znają pracowników z innych pomieszczeń, choć niektórzy próbują się zaprzyjaźnić. Cała masa procedur i wykluczeń steruje ich zachowaniem w pracy będąc równoważnią dla pozornie wolnej woli. Każdy z pracowników może odejść z pracy, jednak tylko pod warunkiem, że jego alter ego rodzinne się na to zgodzi. I tu pojawia się paradoks. Wszyscy bohaterowie serialu to korporacyjni więźniowie. Zwykli pracownicy, ochroniarze, kierownicy działów, managerowie, dyrektorzy niezależnie od swojej pozycji w firmie są do niej przywiązani.

Jednym z ciekawszych momentów serialu jest próba odejścia pracowników z firmy. Nie mogą tego zrobić zwykłym wyjściem tylko jedynymi drzwiami do których normalnie nie mają dostępu. Fani filmów Christophera Nolana rozpoznają ten moment w sekundę.

Serial jest całkowitym odejściem o utartych schematów, dzięki czemu nie tyle ogląda się go co odkrywa z odcinka na odcinek.